Yüzün profilinde burun kanadının yanakla birleşme noktası ile burun ucu arasındaki mesafedir. Burun tabanı eşkenar üçgen şeklinde olduğu için burun taban genişliği neredeyse burun projeksiyonuna eşittir.

Burun ucu projeksiyonu burun kanatları ile burun ucu arasındaki mesafe ile tanımlanır. Bunun fazla olması brun ucunun yüzde fazla uzaklaşması isteneyen olumsuz görsel görüntüye neden olmaktadır.

Burun ucu projeksiyonun değerlendirilmesi için bir çok yöntem kullanılmaktadır.

Burun ucu projeksiyonu

Burun ucu projeksiyonunun belirlenmesi için birçok metod geliştirilmiştir. Bunlar;

• Byrad metodu; Buna göre ideal burun ucu - nasal tip projeksiyonu = 0.67 x burun uzunluğudur.
• Goode metodu; nasion ile burun kanatları-yüz birleşkesi noktası arasındaki hattın %55-60’ı burun projeksiyonunu vermektedir.
• Crumley metodu; burun öncelikle kenarları arasında 3-4-5 oranları olan bir dik üçgene benzetilir. Bu üçgende nasion-burun ucu arasındaki uzaklık hipotenüsdür. Bu üçgenin diğer kenarları nasion ile burun kanatları-yüz birleşkesi, burun kanatları-yüz birleşkesi-burun ucu arasındaki hatlardır. Burun projeksiyonu bir burunda 3 oranına sahip kenar kadar olmalıdır.
• Baum oranları; Nasion- subnasion hattına burun ucundan-pronasionadan çizilen dik çizginin uzunluğu. Bu 2.8 olarak bulunmuştur.
• Subnasale ile burun ucu arasında yatay olarak ölçülen burun ucu projeksiyonu ortalama izdüşümü 15,5±2.8mm’dir. Yetişkin bir bireyde 20mm’nin üzerindeki burun büyük; 14mm’den az da küçük olarak kabul edilmektedir.

Burun ucu projeksiyonu üst dudak yüksekliği ilede ilişkilidir. Bu ilişki Simons metodu olaraktanımlanmaktadır. Bu tanımlamada üst dudak yüksekliği burun tabanı olan columella başlangıcı olan subnasale ile burun ucu pronasale arasındaki ilişki ile değerlendirilir. Bu ilişki 1 : 1 olmalıdır.

Burun ucu projeksiyonu ve üst dudak arasındaki bir diğer ilişki ise aşağıdaki gibidir.

Burun ucu şekli ve estetik yapısı burunda bulunan LLC (lower lateral cartilage) kıkırdağın şekli ve pozisyonu ile ilgilidir.